Wyrok SN z dnia 5 lipca 1996 r., sygn. III ARN 19/96

W sytuacji, gdy prawodawca pozostawia organowi wydającemu decyzję swobodę w ocenie lub wyborze konsekwencji stosowanej przezeń normy prawnej, rażące naruszenie prawa istnieje tylko wtedy, gdy zachodzi szczególnie istotne (rażące) przekroczenie wyznaczonych w ustawie ram tej swobody oceny lub uznania.

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Prokuratora Wojewódzkiego w Rzeszowie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia 13 marca 1995 r., (...) w przedmiocie umorzenia I i II raty zaległości podatkowych za 1994 r. z tytułu podatku rolnego oraz odmowy umorzenia III i IV raty tych zaległości, na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego – Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z 26 września 1995 r. (...) – oddalił rewizję nadzwyczajną.

Uzasadnienie

Wójt Gminy decyzją z 22.XII.1994 r. odmówił podatnikom Bogusławowi K., Jackowi K. i Janowi P. umorzenia części zobowiązań podatkowych z tytułu podatku rolnego za 1994 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R., po rozpoznaniu odwołania tych podatników, decyzją z 13.III.1995 r. (...) uchyliło w całości zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji i umorzyło I i II ratę podatku rolnego za 1994 r., odmawiając przy tym umorzenia III i IV raty tegoż podatku.

Decyzję organu odwoławczego zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie – Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie Prokurator Wojewódzki w Rzeszowie, który kwestionowanemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie przepisów art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. oraz art. 31 ust. 1 ustawy z 19.XII.1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (j.t. Dz.U. z 1993 r. nr 108, poz. 486 ze zm.) i wniósł o jego uchylenie na podstawie przepisów art. 207 § 2 pkt 1 i 3 k.p.a.