Postanowienie SN z dnia 19 kwietnia 1995 r., sygn. WZ 71/95

Cywilistyczne zasady obliczania odszkodowania za utratę zarobku stosuje się także do osób, co do których pojęcie wynagrodzenia sensu stricto nie może mieć zastosowania, np. do żołnierza służby zasadniczej. Zatem hipotetyczne możliwości zarobkowe poszkodowanego, a nie wysokość żołdu, powinny stanowić kryterium określenia wysokości należnego odszkodowania.

Sąd Najwyższy – Izba Wojskowa po rozpoznaniu dniu 19 kwietnia 1995 r. zażalenia pełnomocnika wnioskodawczyni Marii W. i Elżbiety M. na postanowienie Sądu Okręgowego w N. z dnia 31 stycznia 1995 r., mocą którego zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz Anny M. (prawomocnie), Marii W. i Elżbiety M. po 9.280 zł tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia – uchylił zaskarżone postanowienie w części dotyczącej wnioskodawczyni Marii W. i Elżbiety M., a na podstawie art. 384 k.p.k. również w stosunku do wnioskodawczyni Anny M., i sprawę przekazał sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.