Uchwała SN z dnia 15 września 1995 r., sygn. III CZP 110/95

Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi dłużniczki Barbary D. przeciwko wierzycielom Agnieszce D., Dariuszowi D. i Sądowi Wojewódzkiemu w Wałbrzychu z siedzibą w Świdnicy na czynność komornika Sądu Rejonowego w Wałbrzychu po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Wojewódzki w Wałbrzychu z siedzibą w Świdnicy postanowieniem z dnia 4 maja 1995 r. II Cz 83/95 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy na postanowienie sądu rejonowego oddalające skargę na czynność komornika polegającą na zajęciu ruchomości, na które przepisy k.p.c. regulujące postępowanie egzekucyjne nie przewidują zażalenia, z mocy art. 394 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. i w związku z art. 767 § 3 k.p.c., służy zażalenie?”