Wyrok SN z dnia 3 lutego 1995 r., sygn. II CRN 160/94

Roszczenie, choć uzasadnione faktem dokonania wykupu weksla, może był dochodzone w trybie regresu zwykłego (art. 376. § 1 k.c.), co odpowiada artykułowi 506 k.c., zgodnie z którym przez wręczenie weksla pierwotny stosunek między stronami nie wygasa, chyba że uzgodniono odnowienie.

Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora po rozpoznaniu sprawy z powództwa Huty „O” w O. przeciwko Zakładom Urządzeń Technicznych „Z.” S.A. w Ś. o zapłatę na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości nr S/C VII G 535(384/94 od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 23 czerwca 1994 r. I ACr 352/94 – uchylił zaskarżony wyrok oraz wyrok Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 31 stycznia 1994 XIII CC 2376/93 i przekazał sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o wpisie od rewizji nadzwyczajnej.

Uzasadnienie

Powodowa Huta „O.” dochodziła od pozwanych Zakładów Urządzeń Technicznych „Z.” zapłaty kwoty 1.916.632.833 zł z od setkami od dnia wniesienia pozwu i kosztami procesu. Powód powoływał się na to, że jako indosant wystawionych przez Stocznię w S. weksli własnych został wraz z nią i z pozwanym, który również był indosantem, zobowiązany solidarnie – nakazem zapłaty z 27.VII.1991 – do zapłaty kwoty 3.500.000.000 zł z od setkami i innymi kosztami. Powód twierdził, że należność tę w łącznej kwocie 5.749.898.500 zł zapłacił na rzecz posiadacza weksla, Huty „Ł.” i z tej przyczyny dochodził od pozwanego zapłaty przypadającej na niego części (1/3).