Postanowienie SN z dnia 31 sierpnia 1994 r., sygn. WO 118/94

W razie zwolnienia żołnierza zajmującego stanowisko dowódcy pułku lub wyższe z czynnej służby wojskowej przed wszczęciem przeciwko niemu postępowania karnego (art. 570 § 2 k.p.k.) w sprawie o przestępstwo, które – mimo tego zwolnienia – nie przestaje podlegać orzecznictwu sądów wojskowych (art. 564 § 2 zd. 2 k.p.k.), wyłącznie właściwy do rozpoznania sprawy pozostaje też wojskowy sąd okręgowy lub sąd równorzędny (art. 572 § 2 pkt 1 k.p.k.).

Sąd Najwyższy w sprawie Zygmunta S. i innych, po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 1994 r. sporu o właściwość pomiędzy Wojskowym Sądem Garnizonowym w Ł. a Sądem Okręgu Wojskowego w B., wszczętego postanowieniem tegoż sądu okręgowego z dnia 10 sierpnia 1994 r. – uznał jako właściwy do rozpoznania sprawy Zygmunta S. i innych Sąd Okręgu Wojskowego w B.