Uchwała SN z dnia 5 października 1994 r., sygn. III CZP 125/94

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Produkcji Handlu i Usług „Intenol” Spółka Cywilna Ryszard T. i Zbigniew K. przeciwko Skarbowi Państwa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa Oddział Terenowy w K. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 10 maja 1994 r. ACz 211/94 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy sąd orzekający o obowiązku zwrotu kosztów procesu poniesionych przez stronę może badać łączącą stronę i adwokata umowę określającą wysokość należnego pełnomocnikowi wynagrodzenia z punktu widzenia jej zgodności z przepisem § 1 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 czerwca 1992 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w postępowaniu przed organami sprawiedliwości (Dz.U. nr 448, poz. 220)?”

podjął następującą uchwałę:

Sąd orzekając o zwrocie kosztów procesu nie bada, czy w umowie określającej wysokość wynagrodzenia za czynności adwokackie uwzględniono charakter i stopień zawiłości sprawy oraz wymagany zakład pracy (§ 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 czerwca 1992 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w postępowaniu przed organami wymiaru sprawiedliwości – Dz.U. nr 48, poz. 220).