Uchwała SN z dnia 9 lipca 1993 r., sygn. III CZP 91/93

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Skarbu Państwa – Kierownika Urzędu Rejonowego o wpis do księgi wieczystej po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Przemyślu postanowieniem z dnia 20 maja 1993 r. I Cz 34/93 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„1. Czy dla dokonania wpisu prawa własności w księdze wieczystej w odniesieniu do nieruchomości, które z mocy samego prawa w trybie art. 32 ust. 2 ustawy z 20.III.1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz.U. 1950, nr 14, poz. 130) stanowiły majątek Skarbu Państwa, wymagalne było wydanie decyzji przez właściwy organ administracji państwowej, czy też stanowiła o powyższym powołana norma prawa sama przez się?

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie oraz niestwierdzenia powyższej okoliczności stosowną decyzją, który organ i w jakiej formie zobowiązany będzie do wydania stosownej decyzji?”

podjął następującą uchwałę:

Dla dokonania w księdze wieczystej wpisu prawa własności Skarbu Państwa nieruchomości, które z mocy art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz.U. nr 14, poz. 130) stały się majątkiem Państwa, wydanie decyzji właściwego organu administracji państwowej nie było wymagane.