Uchwała SN z dnia 19 stycznia 1993 r., sygn. III CZP 137/92

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Gminy K. przeciwko Piotrowi I. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny w Rzeszowie postanowieniem z dnia 9 października 1992 r. I ACr 164/92 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy najemca lokalu użytkowego, którego stosunek najmu powstał z mocy decyzji administracyjnej a uległ rozwiązaniu po wejściu w życie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 marca 1990 r. o zmianie ustawy – Prawo lokalowe (Dz.U. nr 32, poz. 190) na skutek wypowiedzenia dokonanego przez wynajmującego, może na podstawie art. 2 ust. 3 powołanej ustawy domagać się od wynajmującego zwrotu równowartości nakładów poniesionych na przebudowę lub przeróbkę tego lokalu, chociaż w czasie, gdy do stosunku najmu lokali użytkowych miały zastosowanie przepisy prawa lokalowego, nie służyło mu roszczenie o ich zwrot?”

podjął następującą uchwałę:

Wprowadzone przez art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 23 marca 1990 r. o zmianie ustawy – Prawo lokalowe (Dz.U. nr 32, poz. 190) prawo wyboru sposobu odzyskania dokonanych przez najemcę nakładów odnosi się do takich jedynie nakładów, których zwrot przysługuje najemcy na podstawić przepisów prawa lokalowego.

Uzasadnienie

Powodowy Miejski Ośrodek Kultury (obecnie Gmina K.) domagał się od pozwanego Piotra J. zapłaty kwoty 167.722.728 zł tytułem zwrotu kosztów remontu i modernizacji, jakie zostały dokonane w pomieszczeniach użytkowych (lokal parterowy i piwnice), wynajmowanych przez powoda w kamienicy pozwanego, położonej przy rynku nr 6 w K. Pomieszczenia te powód zajmował na podstawie umów najmu, zawartych z poprzednikami prawnymi pozwanego w dniach 14.X.1985 r. i 10.XII.1985 r. w oparciu o decyzje administracyjne o przydziale z 4.X.1984 r. i 15.VIII.1985 r. W umowach tych co do zakresu obowiązków najemcy w przedmiocie utrzymywania lokalu oraz wzajemnych rozliczeń stron z tego tytułu w razie opróżnienia lokalu strony powtórzyły jedynie przepisy prawa lokalowego (wraz z przepisami wykonawczymi) oraz kodeksu cywilnego – nie uzgadniając żadnych odmiennych zasad (§ 9-13 umów).