Uchwała SN z dnia 30 grudnia 1992 r., sygn. III CZP 153/92

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Karola H. o wpis do księgi wieczystej po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Opolu postanowieniem z dnia 4 listopada 1992 r. II Cr 397/92 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy w świetle art. 8 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, w brzmieniu nadanym jej obwieszczeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 marca 1933 r. (Dz.U. RP nr 24, poz. 202 z późn. zm.), zbycie nieruchomości na rzecz cudzoziemca będącego synem zbywcy wymaga zezwolenia Ministra Spraw Wewnętrznych wydanego w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej?”

podjął następującą uchwałę:

Przeniesienie własności nieruchomości na rzecz cudzoziemca, będącego synem zbywcy, wymaga zezwolenia właściwego organu.