Wyrok SN z dnia 8 lutego 2013 r., sygn. IV CSK 313/12

W definicji "pierwszego domu" ustawodawca nie wskazał, w jakim terminie cudzoziemiec powinien zamieszkać na kupionej nieruchomości. O nabyciu "pierwszego domu" nie można wnioskować na tej tylko podstawie, czy już w dniu nabycia nieruchomości gotowy jest on (w aspekcie swoich planów życiowych oraz posiadania odpowiednich dokumentów, np. zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu) do zamieszkania na kupionej nieruchomości i do zameldowania się na niej na pobyt stały. Stworzenie dla siebie centrum życiowego w określonym miejscu może wymagać czasu i niezbędnych przygotowań. Co do zasady, dla uzyskania takiego rezultatu, że sprawy życiowe konkretnej osoby zostaną przez nią przeniesione w inne miejsce i skoncentrowane w nim, nie wystarczy uzyskanie tytułu prawnego do nieruchomości, na której można się osiedlić, bo potrzeby człowieka nie ograniczają się do posiadania dachu nad głową. Nie można oczekiwać, że nabywca zamieszka na nieruchomości natychmiast po jej zakupieniu niezależnie do tego, w jakim jest ona stanie i w jakim standardzie są posadowione na niej budynki.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)

SSN Józef Frąckowiak

SSN Marta Romańska (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Ministra Spraw Wewnętrznych przeciwko B. A. i K. L. - W. o stwierdzenie nieważności umowy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 lutego 2013 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 20 września 2011 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wniósł o ustalenie, że nieważna jest urnowa zawarta 3 stycznia 2008 r. przed notariuszem P. K., na podstawie której obywatelka Szwecji - B. A. kupiła od K. L.-W. nieruchomość stanowiącą działkę nr 571/73 w P., przy ul. O. o powierzchni 152 m2, dla której Sąd Rejonowy w W. prowadzi księgę wieczystą KW nr [...].