Uchwała SN z dnia 19 maja 1992 r., sygn. III CZP 50/92

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego „J”. Spółki z o.o. w Ł. przeciwko Powszechnej Kasie Oszczędności – Bankowi Państwowemu I Oddział w Ł. o ustalenie nieważności umowy po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 4 marca 1992 r. I ACr 5/92 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy nieważne, jako sprzeczne z właściwością umowy kredytu bankowego zawartego na finansowanie działalności gospodarczej i zasadą równości stron, jest takie postanowienie umowy kredytu bankowego, w którym stwierdzono, że kredytodawca uprawniony jest do zmiany stawek oprocentowania, a jednocześnie w umowie stron nie określono sposobu podwyższenia oprocentowania, jego granic ani też okresu wypowiedzenia?”