Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 31 października 1991 r., sygn. III AZP 6/91

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora w Ministerstwie Sprawiedliwości po rozpoznaniu wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, skierowanego do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące pytania prawne:

„1. Czy wpis o zameldowaniu lub wymeldowaniu dokonany w dowodzie tożsamości zainteresowanej osoby może być traktowany nie tylko jako poświadczenie określonego stanu rzeczy, ale i jako szczególna forma przedstawienia stronie decyzji administracyjnej o zameldowaniu jej pod określonym adresem lub wymeldowaniu jej spod danego adresu, jeżeli uprzednio nie była wydana, decyzja o zameldowaniu lub wymeldowaniu w trybie art. 47 ust. 2 lub art. 15 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (j.t. w Dz.U. z 1984 r. nr 32, poz. 174)?

2. Czy art. 47 ust. 2 ww. ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych może być podstawą do wydania innej decyzji niż poprzedzającej zameldowanie lub wymeldowanie, a w szczególności czy ów przepis może być podstawą do unieważnienia wpisu o zameldowaniu lub wymeldowaniu dokonanego w dowodzie tożsamości osoby zainteresowanej po stwierdzeniu post factum braku podstaw faktycznych (prawnych) do zameldowania lub wymeldowania?”

podjął następującą uchwałę:

1. Wpis w dowodzie tożsamości o zameldowaniu lub wymeldowaniu nie jest decyzją administracyjną; stanowi potwierdzenie dopełnienia obowiązku meldunkowego.

2. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu, na podstawie którego dokonano zameldowania lub wymeldowania, budzą wątpliwości, to rozstrzygnięcie powinno nastąpić w drodze decyzji wydanej na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 1984 r. nr 32, poz. 174 ze zm.).

Uzasadnienie

I. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego w dniu 19.VIII.1991 r. przedstawił w oparciu o art. 16 ust. 2 w zw. z art. 13 ust. 3 ustawy z 20.IX.1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. z 1990 r. nr 26, poz. 153 z późn. zm.) wniosek o rozpoznanie przez skład siedmiu sędziów SN powyższych zagadnień prawnych.