Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 31 października 1991 r., sygn. III AZP 6/91

Przewodniczący: Prezes SN J. Wasilewski.

Sędziowie SN: J. Borkowski (współsprawozdawca), J. Kwaśniewski, J. Łętowski (sprawozdawca), W. Masewicz, T. Romer, W. Sanetra.

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora W. Grudzieckiego, po rozpoznaniu wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, skierował do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące pytania prawne:

1.  Czy wpis o zameldowaniu lub wymeldowaniu, dokonany w dowodzie tożsamości zainteresowanej osoby, może być traktowany nie tylko jako poświadczenie określonego stanu rzeczy, ale i jako szczególna forma przedstawienia stronie decyzji administracyjnej o zameldowaniu jej pod określonym adresem lub wymeldowaniu jej spod danego adresu, jeżeli uprzednio nie była wydana decyzja o zameldowaniu lub wymeldowaniu w trybie art. 47 ust. 2 lub art. 15 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (jedn. tekst: Dz.U. z 1984 r. Nr 32, poz. 174)?

2.  Czy art. 47 ust. 2 powołanej ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych może być podstawą do wydania innej decyzji niż poprzedzającej zameldowanie lub wymeldowanie, a w szczególności, czy ów przepis może być podstawą do unieważnienia wpisu o zameldowaniu lub wymeldowaniu dokonanego w dowodzie tożsamości osoby zainteresowanej po stwierdzeniu post factum braku podstaw faktycznych (prawnych) do zameldowania lub wymeldowania?

podjął następującą uchwalę:

1.  Wpis w dowodzie tożsamości o zameldowaniu lub wymeldowaniu nie jest decyzja administracyjna; stanowi potwierdzenie dopełnienia obowiązku meldunkowego.