Uchwała SN z dnia 7 listopada 1991 r., sygn. III CZP 106/91

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Wielozakładowej Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w D. – w likwidacji przeciwko Skarbowi Państwa – Urząd Miasta i Gminy w D. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 27 sierpnia 1991 r. I ACr 292/91 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy pojęcie „nakładów ze środków własnych” w rozumieniu § 12 ust. 1 rozp. Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1986 r. w sprawie zasad i trybu przekazywania między jednostkami gospodarki uspołecznionej państwowych nieruchomości rolnych i Leśnych (Dz.U. nr 17 z 1986 r. poz. 90) obejmuje także kredyty przeznaczone na zakup środków trwałych, następnie umorzone, względnie te, które w razie dopełnienia określonych warunków przez kredytobiorcę, mogłyby być umorzone, a także te, które zostały spłacone przez kredytobiorcę po dacie przekazania nieruchomości Skarbowi Państwa?”

podjął następującą uchwałę:

Pojęcie „nakładów ze środków własnych” rozliczanych na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 kwietnia 1986 r. w sprawie zasad i trybu przekazywania między jednostkami gospodarki uspołecznionej państwowych nieruchomości rolnych i leśnych (Dz.U. nr 17, poz. 90) obejmuje również nakłady dokonane z kredytów bankowych, z wyjątkiem kredytów umorzonych.