Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 28 listopada 1989 r., sygn. V KZP 25/89

W sytuacji określonej w art. 91 § 1 (zdanie pierwsze) ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. nr 35, poz. 228) postępowanie wyjaśniające prowadzi dyrektor zakładu poprawczego, zgodnie z przepisami o postępowaniu dyscyplinarnym zawartymi w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 maja 1983 r. w sprawie organizacji i zasad pobytu nieletnich w zakładach poprawczych (Dz.U. nr 26, poz. 126).

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu wniosku Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 lipca 1989 r., złożonego na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. nr 45, poz. 241), skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów o wyjaśnienie następującego zagadnienia prawnego: „Czy w sytuacji określonej w art. 91 § 1 (zdanie pierwsze) ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. nr 35, poz. 228) przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w celu ustalenia, czy nieletni popełnił czyn karalny, należy do sędziego rodzinnego, czy też do dyrektora zakładu poprawczego; jeżeli do sędziego rodzinnego, to w jakim stadium postępowania powinien on sprawę przekazać dyrektorowi zakładu poprawczego i w jaki to powinien uczynić sposób; jeżeli do dyrektora zakładu poprawczego – to czy działa on w tym wypadku na podstawie przepisów ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, czy na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – kodeks postępowania administracyjnego, czy też innych przepisów prawnych?” – uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.