Uchwała SN z dnia 20 lutego 1987 r., sygn. III UZP 3/87

Przewodniczący: sędzia SN W. Myga. Sędziowie: SN S. Szymańska(sprawozdawca), SW L. Majewski.

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, E. VViśniewskiej, w sprawie z wniosku Edwarda F. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. o podwyższenie renty inwalidzkiej po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie postanowieniem z dnia 23 grudnia 1986 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy przy podwyższaniu renty inwalidzkiej przysługującej na podstawie ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jedn. tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144) w oparciu o art. 5 pkt 3 w związku z art. 2 ustawy z dnia 30 stycznia 1986 r. o podwyższeniu emerytur i rent w 1986 r. (Dz. U. Nr l, poz. 1) za rok przyznania świadczenia w rozumieniu art. 122 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), należy również uważać rok przyznania renty inwalidzkiej z tytułu zaopatrzenia pracowniczego, jeżeli za podstawę renty inwalidzkiej z tytułu choroby zawodowej przyjęto podstawę wymiaru (zrewaloryzowaną) dotychczas pobieranej renty inwalidzkiej z tytułu zaopatrzenia pracowniczego?" podjął następującą uchwałą: