Postanowienie SN z dnia 21 grudnia 1965 r., sygn. I CZ 101/65

1.  Artykuł 363 § 3 k.p.c., który mówi o nieprawomocności nie zaskarżonej części orzeczenia, ma jedynie na względzie Wypadki, gdy sąd rewizyjny może rozpoznać sprawę również w części nie zaskarżonej. Sytuacja taka zachodzi w szczególności wtedy, gdy stosownie do art. 384 k.p.c. sąd rewizyjny rozpoznaje sprawę na rzecz współuczestników,, którzy wyroku nie skarżyli.

Nie dotyczy to sytuacji przewidzianej w art. 381 § Z k.p.c. Co do spraw tam wymienionych zachował nadal aktualność pogląd wyrażony w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 16.II.1959 r. I CO 37/58 (OSN 4/59/51).

2.  Na postanowienie sądu co do stwierdzenia prawomocności orzeczenia (art. 364 k.p.c.) przysługuje zażalenie.

Przewodniczący: sędzia F. Błahuta. Sędziowie S. Gross (sprawozdawca), R. Czarnecki.