Wyrok Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 12 października 2005 r., sygn. XVII Ama 53/2004

[...]

Działania izby gospodarczej polegające na negocjowaniu a następnie rekomendowaniu członkom izby ceny licencji oraz okresu obowiązywania umów licencyjnych należą do kategorii porozumień, zakazanych ustawą o ochronie konkurencji i konsumentów, bowiem stanowią praktykę uniemożliwiającą zapewnienie właściwego funkcjonowania rynku gospodarczego w sferze rozwoju i ochrony konkurencji na rynku płatnych kanałów telewizyjnych, ochrony interesów przedsiębiorców oraz konsumentów. Możliwość skorzystania z ustalonych wcześniej (wynegocjowanych w umowach ramowych) postanowień umowy ramowej przez członków izby prowadzi do ujednolicenia istotnych warunków umów dwustronnych - w zakresie ceny i okresu obowiązywania umów. Skutkiem ujednolicenia, poprzez działanie izby, zachowań uczestników rynku, wybór ofert przez potencjalnych kontrahentów członków izby ulega znacznym ograniczeniom. Koordynacja zachowań uczestników rynku - członków izby poprzez wskazanie im sposobu działania na rynku ogranicza w sposób znaczący konkurencję, bowiem członkowie izby godząc się na negocjowanie przez izbę ceny i okresu obowiązywania w umowach ramowych, będących wzorcem dla umów licencyjnych, podejmują decyzje handlowe deklarując w umowach dwustronnych gotowość zawarcia umowy dwustronnej na warunkach wynegocjowanych przez izbę. Osłabia to pozycję nadawców chcących zawrzeć umowy z operatorami, a także niekorzystnie wpływa na pozycję konsumentów - telewidzów pozbawiając ich możliwości podjęcia swobodnej decyzji, co do wyboru oferty w zakresie ceny i innych warunków stosownej umowy.