Wyrok Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 30 czerwca 2005 r., sygn. XVII Ama 25/04

[...]

Pomiędzy Gminą i Spółką doszło do skoordynowanych zachowań mających na celu ograniczenie konkurencji na rynku wywozu odpadów komunalnych, poprzez utrudnianie konkurentom Spółki dostępu do składowania odpadów w G. Na zachowania te złożyło się ustalenie w § 6 umowy dzierżawy wysypiska, że zasady jego udostępniania przedsiębiorcom przywożącym odpady określa Rada Miejska w G., bez jednoczesnego doprecyzowania tych warunków. W ten sposób doszło do sytuacji, w której żaden z potencjalnych konkurentów Spółki na rynku wywozu odpadów nie mógł w ogóle rozpocząć działalności, podczas gdy spółka nieprzerwanie ją prowadziła. Mechanizm działania w praktyce opisanego wyżej porozumienia ujawnił się na rynku z całą siłą w momencie ujawnienia przez jednego z przedsiębiorców (Pana Ł.) zamiaru podjęcia konkurencyjnej w stosunku do Spółki działalności. Opisane szczegółowo w decyzji trudności w rozpoczęciu przez tego przedsiębiorcę działalności były skutkiem długotrwałego nieprzedstawienia do wiadomości publicznej zasad wywozu odpadów na wydzierżawione Spółce wysypisko. Tak więc nieopracowanie ww. zasad i tolerowanie istniejącego stanu rzeczy było istotą niedozwolonego porozumienia, a dowodem na jego funkcjonowanie były długotrwałe starania jednego z przedsiębiorców podjęcia działalności gospodarczej w dziedzinie chronionej porozumieniem.