Wyrok SA w Szczecinie z dnia 19 listopada 2009 r., sygn. II AKa 120/09

Okoliczności ustalone w konkretnej sprawie mogą stać się podstawą oceny, że tymczasowe aresztowanie było co prawda niesłuszne, ale nie było ono niewątpliwie niesłuszne, co w świetle unormowania art. 552 § 4 k.p.k. (argumentum a contrario) stanowi przesłankę egzoneracyjną. Taką okolicznością będzie właśnie zawinione zachowanie oskarżonego, pozwalające postawić mu zarzut spowodowania niekorzystnego dla siebie orzeczenia w przedmiocie tymczasowego aresztowania, co wyklucza uwzględnienie wniosku o odszkodowanie z tego tytułu. Jeżeli zatem tymczasowe aresztowanie było słuszne, lub niesłuszne ale nie niewątpliwie niesłuszne, to samo powstanie szkody wynikające z jego stosowania nie stanowi podstawy odpowiedzialności Skarbu Państwa.

Przewodniczący: sędzia SA Janusz Jaromin

Sędziowie SA: Maciej Żelazowski, Stanisław Kucharczyk (sprawozdawca)

Sąd Apelacyjny, po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2009 r. sprawy Wojciecha J., z powodu apelacji wniesionej przez pełnomocnika wnioskodawcy od wyroku Sądu Okręgowego w Sz. z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. akt III Ko 193/08, zaskarżony wyrok utrzymał w mocy. 

Uzasadnienie:

Wyrokiem z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie sygn. akt III Ko 193/08 Sąd Okręgowy w Sz. - na podstawie art. 552 § 4 k.p.k. - oddalił wniosek Wojciecha J. o odszkodowanie za niesłuszne tymczasowe aresztowanie w sprawie IV K 50/05, a wydatkami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Pełnomocnik wnioskodawcy na podstawie art. 425 § 1 i § 2 k.p.k. oraz art. 444 k.p.k. zaskarżył powyższy wyrok w całości.

Na zasadzie art. 438 pkt 2 i pkt 3 k.p.k. zarzucił mu:

I. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że w toku postępowania były podstawy do tymczasowego aresztowania Wojciecha J., mimo że środki zapobiegawcze mogą być stosowane tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo;

II. obrazę przepisów postępowania w postaci art. 552 § 1 k.p.k. w zw. z art. 552 § 4 k.p.k., która mogła mieć wpływ na treść wyroku polegającą na przyjęciu, że przepisy te nie dają podstawy do żądania od Skarbu Państwa odszkodowania za poniesioną szkodę i zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w sytuacji, gdy osoba tymczasowo aresztowana odbywa w czasie tymczasowego aresztowania karę pozbawienia wolności wymierzoną w innej sprawie.