Wyrok Sądu pierwszej instancji (pierwsza izba) z dnia 31 maja 2005 r. - Solo Italia Srl przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM). - Sprawa T-373/03., sygn. T-373/03

Sprawa T-373/03

Solo Italia Srl

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy - Słowny znak towarowy PARMITALIA - Termin do wniesienia odwołania od decyzji Wydziału Sprzeciwów - Artykuł 59 rozporządzenia (WE) nr 40/94 - Zasada 48 rozporządzenia (WE) nr 2868/95 - Niedopuszczalność wyżej wskazanego odwołania

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (pierwsza izba) z dnia 31 maja 2005 r.  II-0000

Streszczenie wyroku

1.     Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie odwoławcze - Skarga do sądu wspólnotowego - Właściwość Sądu - Kontrola zgodności z prawem decyzji izb odwoławczych w zakresie kwestii prawnych, które zostały przed nimi podniesione - Badanie z urzędu zgodności między odwołaniem a skargą

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 63)

2.     Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie odwoławcze - Termin do wniesienia odwołania i jego forma - Wniesienie na piśmie w terminie dwóch miesięcy - Przelanie kwoty odpowiadającej opłacie za wniesienie odwołania - Czynność niewystarczająca sama w sobie

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 59)

1.     Skarga wniesiona do Sądu na podstawie art. 63 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego ma na celu kontrolę zgodności z prawem decyzji izb odwoławczych Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) w rozumieniu powyżej wspomnianego przepisu. W istocie o ile zgodnie z art. 63 ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 Sąd „ma właściwość w sprawie stwierdzenia nieważności lub zmiany zaskarżonej decyzji”, ustęp ten czytany winien być w świetle ustępu wcześniejszego, zgodnie z którym „skarga może być wniesiona na podstawie braku właściwości, naruszenia istotnego wymogu proceduralnego, naruszenia traktatu, niniejszego rozporządzenia lub każdego przepisu prawnego dotyczącego ich stosowania lub nadużycia władzy” oraz w związku z art. 229 WE i 230 WE. Kontrola zgodności z prawem dokonywana przez Sąd w przypadku decyzji izby odwoławczej winna być przeprowadzana w zakresie kwestii prawnych, które zostały podniesione przed izbą odwoławczą, przy czym kwestia zgodności między odwołaniem do izby odwoławczej a skargą wniesioną do Sądu stanowi bezwzględną przesłankę procesową, która winna być rozpatrzona z urzędu.