Wyrok NSA z dnia 23 maja 2023 r., sygn. I OSK 1336/22

Pomoc społeczna

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Niczyporuk Sędziowie: sędzia NSA Karol Kiczka (spr.) sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2022 r., sygn. akt IV SA/Wr 580/21 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 29 kwietnia 2021 r. nr SKO 4316/111/21 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 lutego 2022 r., sygn. akt IV SA/Wr 580/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 29 kwietnia 2021 r. nr SKO 4316/111/21 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego I. uchylił w całości zaskarżoną decyzję; II. zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu na rzecz strony skarżącej kwotę 480 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Zaskarżoną do Sądu decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia 3 lutego 2021 r. o odmowie przyznania [...] świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji lub niepodejmowania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad żoną - [...]. W uzasadnieniu organ wskazał, że w przypadku skarżącego zaistniała negatywna przesłanka uniemożliwiająca przyznanie mu świadczenia pielęgnacyjnego, określona w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 111 ze zm., dalej: u.ś.r.), tj. skarżący ma ustalone prawo do emerytury. Dowodziło, że zgodnie z tym przepisem świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do emerytury. Wyłożyło, że ratio legis tego przepisu sprowadza się do uznania, że specjalne wsparcie ze strony państwa nie należy się osobom, które są uprawnione do świadczeń z publicznych funduszy (Fundusz Ubezpieczeń Społecznych lub budżet państwa), zastępujących utracony dochód w związku z ziszczeniem się ryzyka emerytalnego lub podobnego. W przypadku osób posiadających prawo do emerytury osoby te są już natomiast po okresie aktywności zawodowej, w przypadku tych osób nie można mówić już o rekompensacie za utracone wynagrodzenie, ponieważ osoby te dysponują prawem do określonego świadczenia z systemu zabezpieczenia społecznego. Kolegium zaakcentowało także, że fakt zróżnicowania wysokości świadczeń emerytalnych i świadczeń z zaopatrzenia społecznego nie może leżeć u podstaw rozstrzygnięć podejmowanych przez organy administracji publicznej.