Wyrok NSA z dnia 26 maja 2023 r., sygn. I OSK 1205/22

Pomoc społeczna

Dnia 26 maja 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 kwietnia 2021 r., sygn. akt III SA/Kr 1065/20 w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 24 lipca 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2021 r. (sygn. akt III SA/Kr 1065/20) - orzekając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: "p.p.s.a.") - oddalił skargę J. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 24 lipca 2020 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia 2 czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania J.Z. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką – H. Z.

Od powyższego wyroku skargę kasacyjną wniósł J.Z. Zaskarżając wyrok w całości - na zasadzie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. - zarzucił Sądowi I instancji:

1. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to:

a) art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. i art. 80 k.p.a. - poprzez oddalenie skargi na skutek dowolnego uznania, że z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nie wynika, ażeby opieka nad niepełnosprawną matką sprawowana przez skarżącego wykluczała podjęcie przez niego zatrudnienia, podczas gdy z orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 24 kwietnia 2018 r. oraz sprawozdania z wywiadu środowiskowego z dnia 20 marca 2020 r. - stanowiących realnie jedyne dowody w sprawie - wynika, że H. Z. jest trwale niezdolna do samodzielnej egzystencji i wymaga stałej opieki, zaś faktyczną opiekę nad nią sprawuje skarżący;