Wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2023 r., sygn. III OSK 2358/21

Zgodnie z art. 160 ust. 2 ustawy o ochronie danych osobowych, w postępowaniach wszczętych i niezakończonych przed 25 maja 2018 r., należy stosować przepisy ustawy o ochronie danych osobowych z 1997 roku, zarówno w aspekcie proceduralnym, jak i materialnym, co znajduje potwierdzenie w zasadzie lex retro non agit, czyli zasady, że prawo nie działa wstecz.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant: asystent sędziego Przemysław Iżycki po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 634/19 w sprawie ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych z dnia 18 stycznia 2019 r. nr ZSPR.440.5.2019.BN.II w przedmiocie przetwarzania danych osobowych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na rzecz O. S.A. z siedzibą w W. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 5 listopada 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 634/19 wydanym w sprawie ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych z 18 stycznia 2019 r. nr ZSPR.440.5.2019.BN.II w przedmiocie przetwarzania danych osobowych, na podstawie art. 145 § 1 lit. 1 lit. c) i art. 200 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a." uchylił zaskarżoną decyzję (pkt 1) oraz zasądził od Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na rzecz skarżącego kwotę 697 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt 2).

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że istota sprawy sprowadza się do wykładni art. 160 ust. 2 ustawy z 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1781) zwanej dalej "u.o.d.o.", zgodnie z którym to przepisem postępowanie w sprawach wszczętych a niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, prowadzi się na podstawie ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. Zdaniem Sądu powyższy przepis należy rozumieć w ten sposób, że w oparciu o ustawę z 1997 r. należy dokonywać wszelkich czynności, zarówno formalne, jak i merytoryczne, w tym wydanie decyzji administracyjnej. Nieprawidłowe było działanie organu, który oparł decyzję m.in. na art. 15 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych, zwanym dalej "RODO". Skoro bowiem przepisy intertemporalne nie dopuszczają możliwości stosowania przepisów nowych do postępowań zainicjowanych przed 25 maja 2018 r., to organ nie mógł procedować w oparciu o przepisy ustawy z 2018 r. Niezależnie od tego uchybienia Sąd podniósł, że uwadze organu uszło to, że art. 33 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. różni się od art. 15 RODO, której to kwestii w zaskarżonej decyzji organ nie wyjaśnił. Mając to na uwadze, Sąd pierwszej instancji uznał, że zaskarżona decyzja narusza art. 160 ust. 2 u.o.d.o., co uzasadniało jej uchylenie.