Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2023 r., sygn. II OSK 1640/22

Cudzoziemcy

Dnia 22 lutego 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) Sędzia del. WSA Grzegorz Antas po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 1708/21 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia 31 marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do powrotu i zakazu ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. zasądza od A. C. na rzecz Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców kwotę 510 (pięćset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 7 kwietnia 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 1708/21, na skutek skargi obywatela Ukrainy A. C. uchylił decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z 31 marca 2021 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej w W. z 5 października 2020 r., którą na podstawie art. 302 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 35 ze zm.) zobowiązano skarżącego do powrotu i orzeczono wobec niego zakaz ponownego wjazdu.

Sąd pierwszej instancji, jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku, uwzględnił skargę z innych przyczyn niż przedstawione w niej zarzuty, mianowicie z uwagi na wybuch 24 lutego 2022 r. wojny w Ukrainie. Możliwość oparcia wyroku uwzględniającego skargę na decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu na okoliczności, która miała miejsce po wydaniu zaskarżonej decyzji, Sąd pierwszej instancji wywiódł z art. 5 i art. 13 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (Dz.U. UE. L. z 2008 r. nr 348, str. 98 ze zm.), art. 19 ust. 2 i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (Dz.U. UE. C. z 2007 r. nr 303, str. 1 ze zm.), art. 356 ust. 1 i ust. 2 w zw. z art. 348 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach, art. 78 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. nr 90, poz. 864/2 ze zm.), art. 106 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.), art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz.U. poz. 583 ze zm.) oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroków z 18 grudnia 2014 r. (C-562/13), 30 września 2020 r. (C-233/19), 25 października 2017 r. (C-201/16) i 25 stycznia 2018 r. (C-360/16). Jako ostateczną podstawę prawną uwzględnienia skargi Sąd pierwszej instancji wskazał art. 145 § 1 pkt 1 lit. b p.p.s.a. w zw. z art. 4 ust. 3 oraz art. 19 ust. 1 zdanie drugie Traktatu o Unii Europejskiej (Dz.U. z 2004 r. nr 90, poz. 864/30 ze zm.) oraz w zw. z art. 19 ust. 2 i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Zasadność uchylenia również decyzji organu pierwszej instancji Sąd pierwszej instancji uzasadnił powołując się na art. 135 p.p.s.a. oraz art. 15 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.).