Wyrok NSA z dnia 29 marca 2023 r., sygn. I OSK 2151/22

Pomoc społeczna

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Mariola Kowalska (spr.) Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 września 2022 r. sygn. akt IV SA/Wr 107/22 w sprawie ze skargi Y.F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 19 października 2021 r., nr SKO 4316/316/21 w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 9 września 2022 r., sygn. akt IV SA/Wr 107/22 po rozpoznaniu skargi Y.F. (dalej "skarżąca") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z 19 października 2021 r., nr SKO 4316/316/21 w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchylił zaskarżoną decyzję.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyło Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu reprezentowane przez pełnomocnika – r.pr. K.S. Zaskarżając orzeczenie w całości zarzucono naruszenie:

I. przepisów prawa materialnego, tj.:

– art. 156 § 1 pkt 2 in fine k.p.a., w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 615 ze zm., dalej "u.ś.r."), poprzez błędne przyjęcie, że przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o niepełnosprawności, w którym zawarto tylko wskazanie co do konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji nie stanowi rażącego naruszenia art. 17 ust. 1 u.ś.r., podczas gdy podjęte przez organ rozstrzygnięcie pozostaje w oczywistej sprzeczności pomiędzy treścią przepisu art. 17 ust. 1 u.ś.r., który wymaga by orzeczenie o niepełnosprawności zawierało nie tylko wskazanie o konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji ale również wskazanie o konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji