Postanowienie NSA z dnia 15 lutego 2023 r., sygn. I OW 43/22

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Niczyporuk, Sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.), Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty Skarżyskiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą Skarżyskim a Państwowym Gospodarstwem Wodnym Wody Polskie Regionalnym Zarządem Gospodarki Wodnej w Warszawie w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku S. G. o doprowadzenie do zgodności między stanem wskazanym w ewidencji gruntów a treścią księgi wieczystej postanawia: 1. odrzucić wniosek; 2. zwrócić Staroście Skarżyskiemu ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od wniosku.

Uzasadnienie

Pismem z 8 kwietnia 2022 r. Starosta Skarżyski reprezentujący Skarb Państwa (dalej: wnioskodawca, Starosta) wystąpił z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Państwowym Gospodarstwem Wodnym Wody Polskie Regionalnym Zarządem Gospodarki Wodnej w Warszawie (dalej: Wody Polskie) w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku S. G. o doprowadzenie do zgodności między stanem wskazanym w ewidencji gruntów a treścią księgi wieczystej nr [...].

W uzasadnieniu wskazano, że Starosta wnioskiem z 17 stycznia 2022 r. wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między nim a Wodami Polskimi przez wskazanie Wód Polskich jako organu właściwego do rozpoznania wniosku strony z 3 marca 2020 r. Pismem z 16 marca 2022 r. Minister zwrócił ww. wniosek z uwagi na brak swojej właściwości do jego rozpatrzenia. Z uwagi na powyższe Starosta zwrócił się z niniejszym wnioskiem do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Pismem z 3 marca 2020 r. strona wystąpiła do Starosty z prośbą o doprowadzenie do zgodności między stanem wykazanym w ewidencji gruntów a ww. księgą wieczystą. W uzasadnieniu wniosku strona wskazała, że w 1979 r. działka nr [...] uległa podziałowi na działki [...] i [...]. Działka nr [...], zgodnie z decyzją Naczelnika Miasta Skarżysko-Kamienna z 13 grudnia 1979 r., została wywłaszczona na rzecz Państwa, jednakże decyzja ta nie została ujawniona w ww. księdze wieczystej. Pismem z 1 kwietnia 2020 r. Starosta, jako organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków wskazał, że w ewidencji gruntów i budynków figuruje działka nr [...], arkusz mapy nr [...], obręb [...] – G. o pow. 0,6250 ha, która powstała z podziału działki nr [...] o pow. 0,5768 ha. Działka nr [...] figuruje w ww. księdze wieczystej. Działka ta uległa podziałowi na działki nr [...] o pow. 0,0061 ha i [...] o pow. 0,5707 ha. Działka nr [...] zgodnie z decyzją z 13 grudnia 1979 r. została wywłaszczona na rzecz Państwa na potrzeby Wojewódzkiego Zarządu Inwestycji Rolniczych w R. z przeznaczeniem pod regulację rzeki "O." w S. Natomiast powierzchnię działki nr [...] z 0,5707 ha na 0,6250 ha zmieniono na podstawie przeprowadzonej modernizacji ewidencji gruntów. Działka nr [...] została włączona do działki nr [...], obręb [...] G., arkusz mapy nr [...]. W ww. piśmie wskazano, że stan w ewidencji gruntów jest zgodny z dostępnymi dokumentami, a występująca rozbieżność wynika z braku ujawnienia w księdze wieczystej wywłaszczenia orzeczonego decyzją z 13 grudnia 1979 r. Pouczono jednocześnie stronę, że Starosta, jako organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków, nie ma kompetencji do wnioskowania do Sądu Rejonowego w Skarżysku-Kamiennej Wydział Ksiąg Wieczystych o odłączenie działki nr [...] z księgi wieczystej [...]. Starosta wskazał również, że przed złożeniem takiego wniosku jednostka wykonawstwa geodezyjnego winna sporządzić stosowną dokumentację służącą wydzieleniu działki nr [...] z działki nr [...]. Ponadto Starosta, jako organ prowadzący zasób nieruchomości Skarbu Państwa na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie ma umocowania prawnego do podejmowania działań opisanych w piśmie strony z 3 marca 2020 r. albowiem działka nr [...] została włączona do działki nr [...], która zgodnie z rejestrem ewidencji gruntów i budynków m. S. wykazana jest jako grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, oznaczone symbolem Wp. Zasób nieruchomości Skarbu Państwa prowadzony przez Starostę na podstawie przepisów ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1899; dalej: u.g.n.) nie obejmuje gruntów stanowiących wody płynące (art. 21 i art. 21a u.g.n.). O zasobie nieruchomości Skarbu Państwa obejmującym wody płynące stanowią przepisy ustawy z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2625; dalej: u.p.w.). Na podstawie art. 218 ust. 1 i 3 u.p.w. do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa zalicza się grunty pokryte śródlądowymi wodami płynącymi stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz grunty zabudowane urządzeniami wodnymi znajdujące się poza linią brzegu oraz urządzenia wodne lub ich części, stanowiące własność Skarbu Państwa, wobec których prawa właścicielskie wykonują podmioty, o których mowa w art. 212 ust. 1, tj. prawa właścicielskie w stosunku do wód publicznych stanowiących własność Skarbu Państwa wykonują Wody Polskie – w stosunku do śródlądowych wód płynących oraz wód podziemnych. Zgodnie z art. 218 ust. 5 u.p.w. do zasobów, o których mowa w ust. 1 i 3, nie stosuje się przepisów ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Reasumując, z wnioskiem o usunięcie niezgodności między stanem wykazanym w rejestrze ewidencji gruntów i budynków a księgą wieczystą strona winna wystąpić do Wód Polskich.