Postanowienie NSA z dnia 19 stycznia 2023 r., sygn. I OSK 1480/22

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta R. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 kwietnia 2022 r., sygn. akt II SA/Gl 573/22 w sprawie ze skargi Miasta R. na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 28 lutego 2022 r. nr SKO-PSI/41.5/56/2022/1854/LZ w przedmiocie rozstrzygnięcia sporu o właściwość w sprawie dotyczącej ponoszenia kosztów pobytu i wychowania małoletniej umieszczonej w pieczy zastępczej postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej: Kolegium) w dniu 28 lutego 2022 r., działając na podstawie art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. z 2018 r., poz. 570), art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.; dalej: K.p.a.), po rozpatrzeniu wniosku Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość miejscową organu - stwierdziło właściwość miejscową gminy R. w sprawie dotyczącej ponoszenia kosztów pobytu i wychowania małoletniej J. K. umieszczonej w pieczy zastępczej.

Pismem z 4 kwietnia 2022 r. Miasto R. (dalej: strona skarżąca) wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na powyższe orzeczenie Kolegium.

Kolegium wniosło o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej.

Postanowieniem z 29 kwietnia 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2022 r., poz. 329; dalej: P.p.s.a.), odrzucił skargę. W uzasadnieniu wskazał, że skarga została wniesiona na orzeczenie Kolegium w przedmiocie stwierdzenia właściwości miejscowej w sprawie ponoszenia kosztów pobytu i wychowania dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej, wydane w oparciu o przepis art. 22 § 1 pkt 1 K.p.a. Sąd I instancji stwierdził, że zaskarżone orzeczenie nie jest rozstrzygnięciem, na które przysługuje środek zaskarżenia, w tym skarga do sądu administracyjnego. Jest to rozstrzygnięcie o charakterze wewnątrzadministracyjnym. Nie kończy postępowania w sprawie, nie rozstrzyga sprawy co do istoty, ani też nie służy na nie zażalenie. Wskazana skarga jest więc niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu.