Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2023 r., sygn. I GSK 592/19
W sytuacji zakończenia operacji tranzytowych na podstawie nieprawdziwych informacji urzędy wyjścia właściwe dla poszczególnych operacji tranzytowych powinny wszcząć stosowne procedury administracyjne mające na celu odzyskanie należności. Jedynym właściwym organem dla stwierdzenia powstania długu celnego jest organ właściwy dla urzędu wyjścia.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Piotr Piszczek Sędzia del. WSA Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. Sp. z o.o. w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 grudnia 2018 r. sygn. akt III SA/Lu 441/18 w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 13 czerwca 2018 r. nr 0601-IOC.4441.29.2018.RZ w przedmiocie określenia kwoty długu celnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od B. Sp. z o.o. w T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 18 grudnia 2018 r., sygn. akt III SA/Lu 441/18, oddalił skargę B. Sp. z o.o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z 13 czerwca 2018 r. w przedmiocie długu celnego.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
W dniu 29 stycznia 2016 r. w Oddziale Celnym w Tomaszowie Lub. przedstawiono towary różne w 1478 opakowaniach o łącznej masie brutto 18 383,25 kg, załadowane na ukraiński środek przewozowy i złożono zgłoszenie do procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego. Organ celny przyjął zgłoszenie, a następnie zwolnił towary do wnioskowanej procedury bez przeprowadzenia kontroli. Zgodnie z zapisami noty tranzytowej, towary zabezpieczone zamknięciem celnym powinny zostać dostarczone do urzędu celnego przeznaczenia Ziuples MKP na terenie Łotwy, do 2 lutego 2016 r. Jako odbiorcę towaru wskazano firmę S. z B. w K., jako nadawcę – M. z T., a głównym zobowiązanym była B. sp. z o.o.