Wyrok NSA z dnia 23 marca 2023 r., sygn. II GSK 1382/19
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Wojciech Sawczuk (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 24 lipca 2019 r. sygn. akt II SA/Rz 528/19 w sprawie ze skargi G. D. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 25 marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
I.
Decyzją z 20 grudnia 2018 r. znak [...],[...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego na podstawie art. 92a ust. 2 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2200 ze zm. - dalej jako u.t.d.) oraz Ip. 13 załącznika nr 4 do ww. ustawy, nałożył na G.D. karę pieniężną w wysokości 500 zł.
Jako podstawę faktyczną kary wskazano skrócenie przez kierowcę odpoczynku dobowego o czas równy lub większy niż 4 godziny i 30 minut. Powyższe uchybienia stwierdzono 6 listopada 2018 r. na autostradzie [...] w miejscowości M.. W tym czasie pojazdem marki VOLVO nr rej. [...] wraz z naczepą marki FLIEGL nr rej. [...] kierował A.C., który wykonywał krajowy transport drogowy rzeczy na zlecenie A. Sp. z o.o. Organ I instancji ustalił, że osobą zarządzającą w przedsiębiorstwie jest G.D. (skarżący), posiadający certyfikat kompetencji zawodowych o numerze [...].
II.
Po rozpatrzeniu odwołania G.D., Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z 25 marca 2019 r. znak. [...], utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji.
GITD podzielił w całości ustalenia faktyczne i ocenę prawną organu I instancji.
III.
Wyrokiem z 24 lipca 2019 r. sygn. akt II SA/Rz 528/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę G.D. na ww. decyzję GITD.
W ocenie Sądu pierwszej instancji kluczowe znaczenie dla oceny zaskarżonej decyzji odgrywa art. 92a ust. 2 i 4 u.t.d. W świetle tej regulacji zarządzający transportem, a więc osoba, o której mowa w art. 7c u.t.d., a także każda inna osoba wykonująca czynności związane z przewozem drogowym, która naruszyła obowiązki lub warunki przewozu drogowego, podlega karze pieniężnej w wysokości od 200 do 2000 zł za każde naruszenie. Zgodnie z definicją z art. 2 pkt 5 rozporządzenia nr 1071/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z 21 października 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.U.UE.L.2009.300.51), pod pojęciem zarządzającego transportem należy rozumieć wyłącznie osobę fizyczną zatrudnioną przez przedsiębiorcę lub, jeżeli przedsiębiorca jest osobą fizyczną, tę osobę fizyczną, lub, w razie potrzeby, inną osobę fizyczną wyznaczoną przez tego przedsiębiorcę na podstawie umowy, zarządzającą w sposób rzeczywisty i ciągły operacjami transportowymi przedsiębiorcy.