Wyrok NSA z dnia 22 marca 2023 r., sygn. I GSK 1845/19

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Michał Kowalski (spr.) Sędzia NSA Piotr Pietrasz sędzia del. WSA Izabella Janson Protokolant Katarzyna Domańska po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 lutego 2019 r. sygn. akt III SA/Po 93/16 w sprawie ze skargi J. O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia 24 listopada 2015 r. nr 390000-IAGW.860.302.2015.HK w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. O. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/Po 93/16 na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (aktualnie: Dz. U. 2023 r., poz. 259 powoływanej dalej jako p.p.s.a.) oddalił skargę J. O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia 24 listopada 2015 r. w przedmiocie stwierdzenia powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym i określenia wysokości zobowiązania za miesiąc sierpień 2010 roku. Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Po przeprowadzeniu postępowania Naczelnik Urzędu Celnego w Kaliszu decyzją z dnia 21 grudnia 2012 r. stwierdził powstanie obowiązku podatkowego, określił podstawę opodatkowania i wysokość podatku akcyzowego za sierpień 2010 r. Po rozpatrzeniu odwołania strony organ drugiej instancji decyzją z dnia 7 marca 2014 r. utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję. Powyższe decyzje organów obu instancji zostały uchylone wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2015 r. (sygn. akt III SA/Po 619/14).

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Naczelnik Urzędu Celnego w Kaliszu decyzją z dnia 27 sierpnia 2015 r. stwierdził powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w miesiącu sierpniu 2010 r. i określił wysokość zobowiązania podatkowego. Po rozpoznaniu odwołania strony Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu decyzją z dnia 24 listopada 2015 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji stwierdzając, że nowelizacja art. 89 ust. 16 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, (Dz.U. 2009 nr 3 poz. 11, dalej też jako u.p.a.) nie zniosła ustawowych obowiązków dotyczących odpowiedniego dokumentowania sprzedawanego oleju przez sprzedawców korzystających z preferencji podatkowych. Podmioty te powinny przekazywać oświadczenia nabywców o określonej treści w wyznaczonym terminie. W rozpatrywanej sprawie skarżący na skutek pożaru nie posiadał stosownej dokumentacji i nie składał organowi miesięcznych zestawień wymaganych oświadczeń. Dla zastosowania znowelizowanego art. 89 ust. 16 u.p.a. należało uzyskać lub odtworzyć dokumenty źródłowe dotyczące sprzedaży wyrobów akcyzowych w celu ustalenia nabywców oraz ilości nabywanego oleju. W sytuacji, gdy organ uzyskał faktury VAT oraz na ich podstawie dokonał wiarygodnej weryfikacji zużycia wyrobów na cele grzewcze odstąpiono od opodatkowania takich wyrobów. Odstąpienie od opodatkowania dotyczyło takiej ilości paliwa dla jakiej przedstawiono faktury VAT. Odstąpienie od opodatkowania nie mogło natomiast dotyczyć pozostałego oleju, ponieważ w stosunku do niego nie uzyskano, ani nie odtworzono dokumentów źródłowych dotyczących ich sprzedaży przez skarżącego.