Wyrok NSA z dnia 15 maja 2023 r., sygn. I FSK 8/19

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mariusz Golecki, Sędzia NSA Sylwester Golec (spr.), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 12 września 2018 r. sygn. akt I SA/Ol 315/18 w sprawie ze skargi Z. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 30 marca 2018 r. nr 2801-IOV.4103.2.2018 w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od maja do października 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie, 2) zasądza od Z. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie kwotę 4.800 (słownie: cztery tysiące osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z dnia 12 września 2018 r., sygn. akt I SA/Ol 315/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie na skutek skargi Z. J. (powoływany dalej jako: skarżący lub strona) uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 30 marca 2018 r. w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług (zwany dalej jako: podatek VAT) za miesiące od maja do października 2014 r. (wyrok z uzasadnieniem dostępny jest w bazie CBOSA na stronie orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. W wyroku wskazano, że w sprawie organy podatkowe na podstawie art. 88 ust.3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011, nr 177, poz. 1054 ze zm.) powoływanej dalej jako: ustawa o VAT, zakwestionowały prawo skarżącego do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie przez skarżącego oleju M. od podmiotów: H. sp. z o.o. i W. sp. z o.o. Organy uznały, że faktury te wykazują czynności niedokonane w rzeczywistości, gdyż wystawcy tych faktur nie dokonali dostaw wykazanych w tych fakturach. Zdaniem organów podatkowych w sprawie wystąpiły okoliczności, które uzasadniały ocenę, że skarżący powinien był wiedzieć, że dokonując zakupów udokumentowanych tym fakturami bierze udział w transakcjach stanowiących część procederu mającego na celu oszustwo podatkowe.