Wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2023 r., sygn. I FSK 1061/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA (del.) Adam Nita (sprawozdawca), Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 14 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Ke 230/17 w sprawie ze skargi I.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach z dnia 4 stycznia 2017 r., nr 2601-PT-2.4213.43.2015.17 w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach z dnia 4 stycznia 2017 r., nr 2601-PT-2.4213.43.2015.17 w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach na rzecz I.S. kwotę 4.521 (słownie: cztery tysiące pięćset dwadzieścia jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 14 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Ke 230/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach (zwany dalej Sądem I instancji) oddalił skargę I.S. (w dalszej części uzasadnienia określanej mianem Podatniczki, Strony lub Skarżącej) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach – zwanego dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) z 4 stycznia 2017 r., nr 2601-PT-2.4213.43.2015.17 w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2013 r.

Zagadnieniem spornym w relacjach pomiędzy stronami postępowania sądowoadministracyjnego była legalność określenia Podatniczce kwoty podatku od towarów i usług do zwrotu na rachunek bankowy oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na miesiąc następny. Stan faktyczny sprawy został szczegółowo przedstawiony w uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji, opublikowanym w CBOSA. Wynika z niego, że wątpliwości Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach (w dalszej części uzasadnienia określanego jako Organ I instancji lub NUS), podzielone następnie przez Organ odwoławczy wzbudziła dopuszczalność odliczenia kwot naliczonego podatku od towarów i usług w związku z nabyciem przez Podatniczkę pięciu samochodów od M. sp. z o.o. W przekonaniu organów podatkowych obydwu instancji zakup ten nie stanowi podstawy do zwrotu podatku naliczonego, ponieważ miał na celu uzyskanie nienależnej korzyści finansowej. Jak podkreślono, przedmiotowe transakcje spełniały formalne przesłanki odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług, przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Zasadniczym powodem ich realizacji było natomiast uzyskanie korzyści podatkowej. NUS, przy aprobacie Organu odwoławczego wyartykułował przy tym, że działania Strony mieściły się w kategorii czynności mających na celu obejście ustawy w rozumieniu art. 58 kodeksu cywilnego. W związku z tym, ma do nich zastosowanie ma art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług. Podkreślono przy tym, że Skarżąca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej podejmowała czynności nakierunkowane na osiągnięcie zysku ze zwrotu podatku od towarów i usług, co stanowi naruszenie neutralności podatku od wartości dodanej i w związku z tym na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony.