Wyrok NSA z dnia 31 maja 2023 r., sygn. I FSK 86/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.), Sędzia WSA (del.) Elżbieta Olechniewicz, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 września 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 310/18 w sprawie ze skargi P. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 2 stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec oraz miesiące od maja do grudnia 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 3.038 (słownie: trzy tysiące trzydzieści osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 17 września 2018 r. (sygn. akt I SA/Kr 310/18) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: WSA, Sąd pierwszej instancji) oddalił skargę P. J. (dalej: Strona, Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie (dalej: DIAS) z 2 stycznia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca do grudnia 2013 r. (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w internetowej bazie orzeczeń CBOSA).

1.2. Prezentując stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że zaskarżoną decyzją z 2 stycznia 2018 r. DIAS w Krakowie utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego K. (dalej: NUS) z 11 stycznia 2017 r. określającą Skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące: marzec, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2013 r.

Organ pierwszej instancji w wyniku kontroli podatkowej ustalił, że w ww. okresie Skarżący prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Studio Reklamy P. Działalność ta została rozpoczęta w dniu 13 maja 2010 r. i polegała na świadczeniu usług reklamowych oraz wykonywaniu nadruków na odzieży sportowej. W tym czasie Skarżący był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się w okresach miesięcznych. Firma prowadzona była jednoosobowo, nie zatrudniała pracowników. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego w rozliczeniu dotyczącym kontrolowanego okresu (za wyjątkiem kwietnia 2013 r., za który umorzono postępowanie decyzją nr [...] z 10 stycznia 2017 r.), organ podatkowy stwierdził nieprawidłowości w ewidencjonowaniu i deklarowaniu kwot podatku naliczonego. Przyczyną nieprawidłowości był fakt obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach, w których jako sprzedawcy figurowały firmy: L. w P. (7 faktur na usługi reklamowe na łączną kwotę netto: 66.326,83 zł, VAT 15.255,17 zł) i A. w K. (2 faktury na łączną kwotę netto: 42.500,00 zł, VAT 9.775,00 zł).