Wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2023 r., sygn. II FSK 2899/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia WSA del. Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), , Protokolant Katarzyna Kwaśniewska-Ciesielska, po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1538/19 w sprawie ze skargi R. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 6 maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz R. G.kwotę 8100 (słownie: osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 2899/20

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 marca 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 1538/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi R. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 6 maja 2019 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. – uchylił zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że zaskarżona decyzja narusza normy wynikające z art. 122, art. 123 § 1, art. 180 § 1, art. 187 § 1, art. 191 w związku z art. 194 § 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, dalej: O.p.). Zdaniem WSA uchybienie w postaci zajęcia błędnego stanowiska przez organy co do swoistego "związania" ustaleniami zawartymi w decyzjach wydanych wobec kontrahentów skarżącego oraz ustaleniami zawartymi w protokołach kontroli podatkowych przeprowadzonych wobec kontrahentów skarżącego mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Ponadto w ocenie WSA za niedopuszczalne należy uznać powoływanie się przez organ na ustalenia i dowody dotyczące innych okresów rozliczeniowych niż objęte niniejszym postępowaniem. Znamienne przy tym jest, że pomimo, iż organ dokonując ustaleń powołuje się na dowody oraz decyzje i poczynione w nich ustalenia odnoszące się do innych okresów rozliczeniowych, to jednakże odmawia przeprowadzenia wnioskowanych przez skarżącego dowodów w postaci przesłuchania świadków E.S. i T. Z. oraz wyjaśnień skarżącego. Działanie takie niewątpliwie nie budzi zaufania do organów podatkowych (art. 121 § 1 O.p.). Ponadto organy zakwestionowały rzeczywisty charakter dokonanych przez skarżącego nabyć wyrobów tekstylnych od poszczególnych kontrahentów. Przy czym jak można wnioskować z argumentacji zawartej w uzasadnieniu decyzji, organy zakwestionowały te transakcje z uwagi na ustalenia, jakich dokonały w odniesieniu do dostawców skarżącego. Organy poza fakturami i wymienionymi decyzjami oraz protokołami kontroli, nie zgromadziły jednak żadnych innych dowodów dotyczących tak kontrahentów, jak i transakcji z nimi zawartych przez skarżącego. Reasumując Sąd I instancji uznał, że w sprawie doszło do naruszenia w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy przepisów postępowania, tj. art. 121 § 1, art. 122, art. 123 § 1, art. 127, art. 187 § 1, art. 191 i art. 192 O.p., jak też art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 w zw. z art. 124 O.p. Wyrok ten w całości dostępny jest na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (CBOSA).