Wyrok NSA z dnia 15 czerwca 2023 r., sygn. III FSK 1288/22

Sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę nie uprawnia do jej zaliczania jako związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą. Związek powinien być oparty na faktycznym lub potencjalnym wykorzystaniu nieruchomości w działalności gospodarczej. 

Droga niepubliczna nie może być uznana za część sieci dróg publicznych tylko na podstawie jej położenia lub funkcji. Aby droga została zakwalifikowana jako publiczna, musi należeć do organu prawa publicznego i zostać formalnie zaliczona do danej kategorii dróg publicznych poprzez odpowiedni akt prawny.

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Anna Iwaszkiewicz, po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 lipca 2022 r. sygn. akt I SA/Go 181/22 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia 27 stycznia 2022 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2020 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 lipca 2022 r. sygn. akt I SA/Go 181/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę P. S.A. z siedzibą w W. Oddziału Gospodarowania Nieruchomościami w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia 27 stycznia 2022 r. utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza S. z dnia 30 sierpnia 2021 r. określającą wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2020 rok w kwocie 698.016 zł.

WSA zgodził się z organami, że sporne działki gruntu winny zostać opodatkowane stawką podatku od nieruchomości przewidzianą dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W ocenie Sądu I instancji dokonana przez organy obu instancji kwalifikacja spornych gruntów po zlikwidowanej linii kolejowej jest zasadna, zatem wszelkie zarzuty skargi zmierzające do zanegowania związku omawianych gruntów z działalnością gospodarczą i opodatkowania ich na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1170, dalej: u.p.o.l.) uznał za bezpodstawne. Niezasadnym w ocenie WSA jest również zarzut naruszenia art. 2 ust. 3 pkt 4 u.p.o.l. Zgodnie z tym przepisem opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle, z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych. Zgodnie ze znajdującymi się w aktach sprawy wypisami z ewidencji gruntów i budynków sporne działki miały oznaczenie B (tereny mieszkaniowe) albo Tk (tereny kolejowe). Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1990 ze zm., dalej: u.p.g.k.), podstawę wymiaru podatków i świadczeń czy oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Skoro sporne działki nie miały we wspomnianej ewidencji w 2020 r. oznaczenia dr (drogi) to brak jest podstaw, aby uznać, że nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 4 u.p.o.l. Natomiast wbrew twierdzeniu strony, działki, które w ewidencji były oznaczone jako drogi zostały wyłączone z podstawy opodatkowania. Wyrok wraz z uzasadnieniem dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej w skrócie CBOSA).