Wyrok NSA z dnia 27 września 2023 r., sygn. III FSK 632/23

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Marta Koźlik, , po rozpoznaniu w dniu 27 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. sp. z o.o. z siedzibą w J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 marca 2023 r., sygn. akt I SA/Sz 866/22 w sprawie ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia 7 października 2022 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 1 marca 2023 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę C. z o.o. z siedzibą w J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z 7 października 2022 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. (sygn. akt I SA/Sz 866/22 – wyrok wraz z uzasadnieniem dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).

Sąd ocenił, że ustalony przez organy podatkowe stan faktyczny uzasadniał opodatkowanie nieruchomości Spółki podatkiem od nieruchomości według stawek najwyższych. Zasadnie w zaskarżonej decyzji organ odwoławczy stwierdził, że Spółka prowadzi tylko i wyłącznie działalność gospodarczą, polegającą na wynajmowaniu obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania. Okoliczność ta, w połączeniu z innymi ustaleniami poczynionymi w niniejszej sprawie, uzasadnia stanowisko organu odwoławczego, że sporne działki gruntu, mimo oznaczenia ich w ewidencji gruntów jako użytki rolne, stanowią grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Wszystkie nieruchomości, w dacie ich zakupu zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, stając się częścią przedsiębiorstwa Spółki w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Skarżąca nigdy na tych gruntach nie prowadziła działalności rolniczej, lecz podejmowała czynności (zarówno prawne, jak i faktyczne) zmierzające do realizacji planowanego przedsięwzięcia gospodarczego. W tym celu, po nabyciu działek, w 2017 r. pozyskała dla siebie pozwolenia na budowę budynków letniskowych rekreacji indywidualnej wraz z przynależnym zagospodarowaniem terenu na ww. działkach i odpowiednio w roku 2017 i 2018 rozpoczęła prace budowlane. W 2019 r. Skarżąca wynajmowała turystom przedmiotowe nieruchomości jako obiekty turystyczne/noclegowe/rekreacji.