Wyrok NSA z dnia 24 marca 2023 r., sygn. I FSK 2149/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Sylwester Golec (spr.), Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 20 lipca 2018 r. sygn. akt I SA/Op 81/18 w sprawie ze skargi E. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 28 grudnia 2017 r. nr 1601-IOV-1.4103.42.2017 w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do grudnia 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu kwotę 15.000 (słownie: piętnaście tysięcy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 20 lipca 2018 r., sygn. akt I SA/Op 81/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę E. G. (powoływana dalej jako: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 28 grudnia 2017 r. w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2012 r. (wyrok z uzasadnieniem dostępny jest w internetowej bazie orzeczeń sądów administracyjnych CBOSA na stronie orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. W uzasadnieniu wyroku sąd pierwszej instancji stwierdził, że prawidłowe są ustalenia organów podatkowych, z których wynika, że skarżąca w 2012 r. nie dokonywała w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej nabyć i sprzedaży, towarów handlowych (głównie wyrobów farmaceutycznych i medycznych). Prawidłowo, zdaniem sądu, organy ustaliły, że skarżąca mimo formalnego zarejestrowania działalności gospodarczej, która miała mieć formę hurtowni farmaceutycznej nie podejmowała w jej ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Skarżąca nie podjęła rzeczywistej działalności gospodarczej we wskazanym zakresie, gdyż stworzona została jedynie iluzja hurtowni farmaceutycznej, posiadającej wprawdzie wymagane zezwolenia i kierowanej przez osobę spełniającą wymagane prawem farmaceutycznym warunki, jednakże w rzeczywistości mająca umożliwić obrót wtórny lekami. Obrót ten miał być prowadzony przez inny podmiot tj., P. sp. z o.o., poprzez skup leków z aptek ( w tym leków refundowanych) i ich sprzedaż z zyskiem za granicę. Podmiot ten był organizatorem transakcji, w których skarżąca miała występować jako ich uczestnik. Wystawiane przez nią faktury mające dokumentować sprzedaż i wykazane w ewidencji faktury mające dokumentować zakupy nie dotyczą rzeczywistej działalności gospodarczej prowadzonej przez skarżącą. Faktury te wykazują czynności dokonane w rzeczywistości przez spółkę P., które w dokumentacji podatkowej miały być przypisane skarżącej. Zdaniem sądu, ustalenia te uzasadniały zakwestionowanie rzetelności prowadzonych przez skarżącą ewidencji zakupu i sprzedaży oraz deklarowanych przez nią podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2012 r. W tej sytuacji, zdaniem sądu pierwszej instancji, organy podatkowe zasadnie uznały faktury wystawione przez skarżącą za dokumenty, do których ma zastosowanie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177 poz. 1054 ze zm.) powoływanej dalej jako ustawa o VAT. Sąd uznał też, że w zaskarżonej decyzji zasadnie stwierdzono, że ujęte przez skarżącą w deklaracjach VAT-7 kwoty podatku naliczonego wynikały z faktur, o których mowa w art. 88 ust. 3 a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, tj. faktur stwierdzających czynności, które nie zostały dokonane w rzeczywistości.