Wyrok NSA z dnia 24 marca 2023 r., sygn. I FSK 108/20

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Sylwester Golec, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. sp. z o.o. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 sierpnia 2019 r. sygn. akt I SA/Lu 882/18 w sprawie ze skargi T. sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 6 września 2018 r. nr 0601-IOV-2.4103.23.2018.27 w przedmiocie podatku od towarów za II kwartał 2013 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2019 r., sygn. akt I SA/Lu 882/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę T. sp. z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 6 września 2018 r. o nr 0601-IOV-2.4103.23.2018.27 w przedmiocie podatku od towarów i usług za II kwartał 2013 r.

Sąd I instancji podzielił stanowisko organów podatkowych, które na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) odmówiły skarżącej spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez firmę P. w L., dokumentujących dostawę oleju grzewczego. W wyniku prawidłowo przeprowadzonego postępowania dowodowego oraz logicznego wnioskowania organy - zdaniem Sądu - prawidłowo ustaliły, że powyższe faktury nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Zafakturowany olej opałowy miał rzekomo służyć do ogrzewania szklarni, podczas gdy szklarnia była ogrzewana gazem. Fakt ten potwierdzają dwie decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 24 maja 2017 r., w stosunku do których Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokami z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 635/17 i I SA/Lu 636/17 oddalił skargi. Ponadto bieżące zużycie nie uzasadniało zafakturowanych zakupów, spółka nie dysponowała miejscem do składowania oleju, ani wystarczającymi środkami na jego zakup, a wątpliwe jest, aby wystawca faktur kredytował na taką skalę zakupy dokonywane przez skarżącą spółkę, a ponadto spółka nie nabywała oleju w okresie, gdy powinien być zużywany.