Wyrok NSA z dnia 29 marca 2023 r., sygn. I FSK 112/23

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej P. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 września 2022 r., sygn. akt I SA/Łd 305/22 w sprawie ze skargi P. T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 15 lutego 2022 r., nr 1001-IOV-1.4103.57.2020.21.U05.AA UNP: 1001-22.019083 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 1.800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu I instancji i przedstawiony przez ten sąd tok postępowania przed organami podatkowymi

1.1. Wyrokiem z dnia 20 września 2022 r., sygn. akt I SA/Łd 305/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę P. T. (dalej: podatnik, strona, skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 15 lutego 2022 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2014 r.

Rozstrzygniecie zapadło w poniższym stanie faktycznym i prawnym.

1.2. Decyzją z dnia 20 sierpnia 2020 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. skarżącemu, prowadzącemu do 2017 r. działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług budowlanych pod nazwą P.P.H.U. B. w Ł. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące luty 2014 r. - sierpień i październik 2014 r. oraz nadwyżkę podatku od towarów i usług naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiąc listopad 2014 r.

Następnie decyzją z dnia 15 lutego 2022 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 i 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej jako: O.p.) uchylił decyzję organu I instancji w części dotyczącej określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiąc listopad 2014 r. i umorzył w tej części postępowanie w sprawie, a w pozostałej części utrzymał w mocy ww. decyzję. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w wyniku kontroli podatkowej stwierdzono, że w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. skarżący w rejestrach zakupu i deklaracjach VAT-7 ujął faktury VAT wystawione przez firmę "M." Usługi Budowlane M. P. dotyczące nabycia usług budowlanych, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, zatem nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich zawarty zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. 2011 r., poz. 1054 ze zm., dalej jako: ustawa o VAT). Argumentując uchylenie w części decyzji organu I instancji organ wskazał, że NUS dokonał na majątku skarżącego w dniu 15 października 2019 r. zabezpieczenia zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do sierpnia 2014 r. oraz październik 2014 r. Postępowaniem zabezpieczającym nie został objęty listopad 2014 r., zatem nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy uległa przedawnieniu z dniem 31 grudnia 2019 r.