Wyrok NSA z dnia 28 marca 2023 r., sygn. II FSK 387/22

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zborzyński Sędzia NSA Jan Grzęda po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 1972/21 w sprawie ze skargi G. L. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 lipca 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.79.2021.3.KF w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz G. L. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 12 stycznia 2022 r., III SA/Wa 1972/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi G. L. (dalej: "skarżący", "strona"), uchylił postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 lipca 2021 r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Jak wskazano w uzasadnieniu orzeczenia, istota sporu pomiędzy stronami w rozpoznawanej sprawie sprowadza się do przesądzenia prawidłowości zastosowania przez organ przepisów art. 14g § 1 w zw. z art. 14b § 3 oraz art. 169 § 1 i § 4 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, dalej: "o.p."), a w konsekwencji oceny, czy w rozpoznawanym stanie faktycznym i prawnym ziściła się przesłanka pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku skarżącego o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Skarżący wniósł o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania premii motywacyjnej w ramach umowy ESOP i umowy ESOP2. Organ uznał, że strona powinna wskazać wprost, czy umowa ESOP i ESOP2 stanowi pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm., dalej: "u.p.d.o.f."), zgodnie z którym pochodny instrument finansowy oznacza instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j.: Dz.U. z 2021 r. poz. 328 ze zm., dalej: "u.o.i.f."). Nieudzielenie przez skarżącego odpowiedzi na powyższe pytanie stanowiło zdaniem organu przeszkodę do wydania interpretacji indywidualnej.