Wyrok NSA z dnia 30 marca 2023 r., sygn. II FSK 2363/20
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), Protokolant Mateusz Rumniak, po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 1712/19 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 27 czerwca 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z 22 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 1712/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. P. (dalej jako "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z 27 czerwca 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2.1. Strona skarżąca, działając na podstawie art. 173 i art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t.Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") wywiodła od powyższego wyroku skargę kasacyjną, w której zaskarżyła to orzeczenie w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:
I. na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a., naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie, tj.:
a) art. 1 § 1 i § 2 ustawy z 25 lipca 2002 r. prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2167 ze zm.; dalej: "p.u.s.a.") oraz art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 i art. 134 § 1 i 2 w zw. z art. 135 oraz art. 145 § 1 lit. a p.p.s.a. w zw. art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz w zw. z art. 26 ust. 1 pkt 7a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t.Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.f.") poprzez ich błędną wykładnię polegającą na zaakceptowaniu przez sąd stanowiska organów podatkowych, zgodnie z którym skarżącej nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej,