Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2023 r., sygn. I FSK 761/19
Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej to miejsce o wystarczającej stałości, w którym zlokalizowane jest zaplecze personalne i techniczne o odpowiedniej strukturze, które podmiot kontroluje na poziomie porównywalnym do kontroli właścicielskiej. Wykorzystanie personelu innej spółki lub obecność przedstawiciela podatkowego nie jest wystarczające do stwierdzenia, że dany podmiot prowadzi na danym terenie stałą działalność gospodarczą.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, , po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 grudnia 2018 r. sygn. akt III SA/Gl 800/18 w sprawie ze skargi S. w S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 kwietnia 2018 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.83.2018.5.JŻ w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji
1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 grudnia 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 800/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: sąd pierwszej instancji), po rozpoznaniu skargi S. w S. (dalej: skarżąca lub spółka) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: organ podatkowy) z dnia 27 kwietnia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził zwrot kosztów postępowania.
1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że wydana na wniosek spółki interpretacja dotyczyła tego, czy w opisanym we wniosku o wydanie interpretacji stanie faktycznym można uznać, że skarżąca posiada na terenie Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (a w konsekwencji miejsca opodatkowania świadczeń spółki oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego). Według spółki odpowiedź na to pytanie powinna być negatywna, gdyż rozważane przez spółkę rozszerzenie działalności handlowej na sprzedaż towaru z zapasów mogących być w przyszłości utrzymywanych w Polsce nie spełnia wymogów przyjęcia takiego stanowiska. Spółka podkreśliła brak dysponowania zapleczem personalnym i technicznym, które umożliwiałoby wykorzystywanie go do własnych potrzeb spółki. Zdaniem spółki nie jest w tym zakresie wystarczające nabywanie usług magazynowych od powiązanego podmiotu (spółki kapitałowej będącej członkiem tej samej Grupy co skarżąca, rezydenta podatkowego w Polsce, dalej: polska spółka powiązana). Organ podatkowy uznał to stanowisko za nieprawidłowe – według organu spółka będzie angażować w zadania związane z czynnościami wykonywanymi na terenie Polski wystarczające zasoby osobowe i techniczne dla uznania, że posiada ona stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.