Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2023 r., sygn. II FSK 1456/20

Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Protokolant Mateusz Rumniak, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej N. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 545/19 w sprawie ze skargi N. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 13 grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od N. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 7 500 (siedem tysięcy pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 5 listopada 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 545/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę N. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "Skarżąca", "Spółka") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 13 grudnia 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2012 r.

Treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest w serwisie internetowym CBOSA (orzeczenia.nsa.gov.pl).

W skardze kasacyjnej pełnomocnik Spółki zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako: "p.p.s.a.") naruszenie przepisów prawa materialnego mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

- niewłaściwe niezastosowanie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 poz. 865, ze zm., dalej: "u.p.d.o.p."), w brzmieniu obowiązującym w 2012 r. w zw. z art. 4 ust. 1, 1a i 1b ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 poz. 351, dalej: "ustawa o rachunkowości", w brzmieniu obowiązującym w 2012 r.) w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.p. w zw. z art. 3 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Dz. Urz. UE L Nr 177/6 z dnia 4 lipca 2008 r., dalej: "Rozporządzenie Rzym I") - skutkujące uznaniem, że Spółka zastosowała błędną metodę wyceny zbywanych udziałów, w konsekwencji czego Spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów na tej transakcji o kwotę 14.665.102,85 zł, podczas gdy zbywane udziały były identyfikowalne co do tożsamości, (zgodnie z prawem luksemburskim które było właściwe dla umowy zbycia udziałów) a zatem Spółka prawidłowo określiła koszty uzyskania przychodów na tej transakcji.