Wyrok NSA z dnia 7 marca 2023 r., sygn. II FSK 2087/20

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA del. Zbigniew Romała (spr.), Protokolant Magdalena Sadzyńska, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L[...] sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 790/19 w sprawie ze skargi L[...] sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 stycznia 2019 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.598.2018.1.SJ w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 stycznia 2019 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.598.2018.1.SJ, 3) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz L[...] sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 1257 (słownie: tysiąc dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 790/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę L[...] sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "Skarżący"), na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 stycznia 2019 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.598.2018.1.SJ, w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Wymieniony wyrok oraz pozostałe orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego: http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny:

Skarżący w dniu 28 listopada 2018 r. złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W uzasadnieniu wskazał, że jest indywidualnym dostawcą usług związanych z obsługą techniczną samolotów, obsługującym floty lotnictwa cywilnego oraz wykonującym prace na rzecz agend rządowych. W lipcu 2010 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego i przeznaczeniu nowo utworzonych udziałów do objęcia przez dotychczasowego wspólnika Wnioskodawcy (dalej: "Wspólnik" lub "Spółka"). Wspólnik objął wszystkie nowo utworzone udziały w trybie wniesienia wkładu niepieniężnego jakim były aktywa i prawa wchodzące w skład Bazy Obsługowej Pionu Techniki Lotniczej (dalej: "Baza obsługowa"). W wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy i nabycia przez niego wkładu niepieniężnego, tj. Bazy Obsługowej, doszło także do przejścia ze Spółki na rzecz Wnioskodawcy zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 108), w wyniku czego Wnioskodawca przejął ponad 800 pracowników personelu technicznego Spółki. Wnioskodawca wysunął wobec Spółki roszczenie o zwrot poniesionych w ten sposób kosztów, wytaczając następnie Spółce z tego tytułu powództwo przed sądem powszechnym. Strony rozwiązały ten spór w drodze porozumienia o uznaniu i spłacie wzajemnych zobowiązań z dnia 13 marca 2018 r. (dalej: "Porozumienie") i ustaliły należną kwotę zwrotu kosztów przejęcia pracowników (Wspólnik uznał roszczenie). Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 15 maja 2018 r. uznał, że ten zwrot kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z przejęciem pracowników nie może zostać uznany za rekompensatę wydatków związanych z tym, że Wnioskodawca zaspokoił określone uprawnienia przenoszonych pracowników. Wnioskodawca w dniu 22 czerwca 2018 r. wystawił Wspólnikowi fakturę, oznaczając datę zawarcia Porozumienia (tj. 13 marca 2018 r.) jako datę wykonania usługi.