Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2023 r., sygn. I FSK 1812/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek (spr.), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 czerwca 2018 r. sygn. akt I SA/Po 326/18 w sprawie ze skargi "E." S.A. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 lutego 2018 r. nr 3001-IOV1.4103.206.2017 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty z tytułu podatku od towarów i usług za I, II, III kwartał 2011 r., stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za III kwartał 2011 r. oraz zobowiązania w podatku od towarów i usług za III kwartał 2011 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 czerwca 2018 r., I SA/Po 326/18. W orzeczeniu tym Sąd pierwszej instancji, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), powoływanej dalej jako: "P.p.s.a.", uchylił zaskarżoną przez "E." S.A. z siedzibą w K. (dalej: "skarżąca" lub "spółka") decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z 8 lutego 2018 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty z tytułu podatku od towarów i usług za I, II, III kwartał 2011 r., stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za III kwartał 2011 r. oraz zobowiązania w podatku od towarów i usług za III kwartał 2011 r. (wyrok ten i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w internetowej bazie orzeczeń www.orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej: "CBOSA").

W uzasadnieniu powyższego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazał, że w dniu 30 grudnia 2016 r. skarżąca złożyła do Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu wniosek o stwierdzenie nadpłaty z tytułu podatków i towarów i usług za I kwartał 2011 r. w wysokości 350.354 zł, za II kwartał 2011 r. w wysokości 12.062 złote i za III kwartał 2011 r. w wysokości 466.163 złote, w łącznej kwocie 828.768 zł. Skarżąca w tym samym dniu przesłała w wersji elektronicznej korekty deklaracji VAT-7D za ww. okresy wraz z uzasadnieniem przyczyn złożenia korekt deklaracji, na formularzach ORD-ZU. Pismem z dnia 11 stycznia 2017 r. Spółka dokonała sprostowania kwoty nadpłaty za I kwartał 2011 r. informując, że w piśmie z dnia 30 grudnia 2016 r. stanowiącym wniosek o stwierdzenie nadpłaty i zaliczenie jej na poczet przyszłych zobowiązań spółki z tytułu podatku od towarów i usług wykazała błędną kwotę nadpłaty wynikającej z korekty deklaracji VAT-7D za I, II i III kwartał 2011 r. Kolejne wyjaśnienia do korekty deklaracji VAT-7D za II kwartał 2011 r. strona złożyła pismem z dnia 10 marca 2017 r.