Wyrok NSA z dnia 8 lutego 2023 r., sygn. I FSK 1491/19

Interpretacje podatkowe; Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz, po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. sp. z o.o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 82/19 w sprawie ze skargi H. sp. z o.o. w K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 listopada 2018 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.579.2018.1.KB w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. sp. z o.o. w K. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 82/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę H. Sp. z o.o. w K. (dalej: spółka) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor) z dnia 9 listopada 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku spółka wniosła o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie lub uchylenie wyroku w całości i rozpoznanie skargi w trybie art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: Ppsa) oraz zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącej według norm przepisanych.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono:

1. naruszenie prawa materialnego, o którym mowa w art. 174 pkt 1 Ppsa:

A. art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) poprzez niewłaściwą wykładnię tego przepisu i ujętego w jego treści pojęcia "bank mający siedzibę na terytorium kraju", stojącą w sprzeczności z zasadą prounijnej wykładni prawa krajowego zgodną z art. 291 ust. 1 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864 ze zm.; dalej: TFUE), naruszającą zasadę równego traktowania podmiotów prowadzących w Polsce działalność bankową, naruszającą zakaz ograniczania swobody przedsiębiorczości z art. 49 ust. 1 TFUE, naruszającą zakaz ograniczania swobody świadczenia usług ujęty w art. 56 zd. 1 TFUE oraz naruszającą zasadę swobodnego przepływu kapitału z art. 63 ust. 1 i 2 TFUE;