Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2023 r., sygn. I FSK 1885/18
Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Dominik Mączyński, Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Op 123/17 w sprawie ze skargi P.O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 20 grudnia 2016 r., nr 1601-PDMT3.4213.382.2015 w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2012 r. do marca 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P.O. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu kwotę 25.000 (słownie: dwadzieścia pięć tysięcy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z 21 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Op 123/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", oddalił skargę P.O. (dalej "Strona" lub "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu (dalej "organ odwoławczy") z 20 grudnia 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2012 r. do marca 2013 r.
Sąd pierwszej instancji stwierdził, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w sposób dostateczny uzasadnia zajęte przez organ odwoławczy stanowisko, że Skarżącemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie oleju rzepakowego, wystawionych przez W. sp. z o.o. (dalej "W."), M. sp. z o.o. (dalej "M.") oraz J. (dalej "J."). Podmioty te bowiem nie prowadziły rzeczywistej działalności gospodarczej, a transakcje z nimi przeprowadzone miały jedynie na celu wyłudzenie VAT. Za niesporne Sąd uznał przy tym, że towar fizycznie istniał i że Skarżący go otrzymał, ale jednocześnie Skarżący nie zachował należytej staranności w kontaktach z ww. kontrahentami. W rezultacie prawidłowe było pozbawienie Strony prawa do odliczenia podatku naliczonego ze spornych faktur na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), dalej "ustawa o VAT".