Wyrok NSA z dnia 20 października 2022 r., sygn. III OSK 5524/21

Okres 6-letniego uprawnienia do świadczeń studenckich, o którym mowa w art. 93 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie o szkolnictwie wyższym i nauce, nie jest związany wyłącznie z posiadaniem statusu studenta, lecz z faktycznym pobieraniem i uzyskiwaniem konkretnych świadczeń na podstawie przepisów dotyczących stypendiów i pomocy finansowej dla studentów.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie Sędzia NSA Rafał Stasikowski Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Odwoławczej Komisji Stypendialnej Studentów Uniwersytetu [...] w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 28 kwietnia 2021 r. sygn. akt II SA/Go 192/21 w sprawie ze skargi S. M. na decyzję Odwoławczej Komisji Stypendialnej Studentów Uniwersytetu [...] w [...] z dnia [...] grudnia 2020 r. w przedmiocie odmowy przyznania stypendium rektora oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2021 r. sygn. akt II SA/Go 192/21 uwzględnił skargę S. M. i uchylił zaskarżoną decyzję Odwoławczej Komisji Stypendialnej Studentów Uniwersytetu [...] w [...] z dnia [...] grudnia 2020 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Komisji Stypendialnej Studentów Uniwersytetu [...] w [...] z dnia [...] listopada 2020 r. w przedmiocie odmowy przyznania stypendium rektora.

W motywach orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że istotą sporu w rozpatrywanej sprawie była wykładnia przepisu art. 93 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85) zwanej dalej P.s.w.n. Zgodnie z jego treścią świadczenia, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 1-4 i art. 359 ust. 1 (do których zalicza się między innymi stypendium rektora) przysługują na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia i jednolitych studiach magisterskich, jednak nie dłużej niż przez okres 6 lat. Organy obu instancji wydając decyzje w sprawie dokonały interpretacji powołanego przepisu uznając, że dla obliczenia powyższego terminu kluczowy jest okres, w jakim skarżąca posiadała status studenta, ustalając tym samym, że na moment złożenia wniosku o przyznanie stypendium rektora skarżąca posiadała status studenta przez okres dłuższy niż 72 miesiące odpowiadające wskazanemu w ustawie okresowi 6 lat akademickich. W kontekście sposobu obliczania poszczególnych okresów wliczających się do sześcioletniego terminu, o którym mowa w treści art. 93 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przyjęto założenie, iż w przepisach ustawy nie wskazano, aby okres 6 lat dotyczył wyłącznie okresów studiów w których student stypendium pobierał lub spełniał przesłanki do pobierania danego stypendium, stąd uwzględniono wszystkie okresy, kiedy dana osoba miała status studenta, a zatem potencjalnie mogła pobierać stypendium rektora. O zaistnieniu negatywnej przesłanki przyznania stypendium, zdaniem organów obu instancji, decydował wyłącznie okres studiowania, co wobec niespornego w sprawie wyliczenia okresów kształcenia się przez skarżącą doprowadziło Odwoławczą Komisję Stypendialną do wniosku, iż okres ustawowego uprawnienia skarżącej do otrzymywania stypendium rektora wynoszący 6 lat upłynął 30 czerwca 2020 r. (rok akademicki 2019/2020).