Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2022 r., sygn. III OSK 1745/21

Odpady; Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia del. WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T.A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 maja 2019 r. sygn. akt II SA/Po 1065/18 w sprawie ze skargi T.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 27 września 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 16 maja 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę T.A. (dalej: skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z 27 września 2018 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z 27 września 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu odmówiło skarżącemu stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta Poznania z 14 października 2015 r. nakazującej usunięcie odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania, tj. z terenu działki nr [...].

W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu, decyzja Prezydenta Miasta Poznania z 14 października 2015 r. nie jest obarczona żadną z wad określonych w art. 156 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm., dalej: k.p.a.). Ocenie podlegało, czy Prezydent Miasta Poznania rażąco naruszył prawo odstępując od przesłuchania M.K. w celu ustalenia, czy jest on posiadaczem odpadów składowanych na przedmiotowej nieruchomości. Prezydent Miasta Poznania uznał skarżącego za posiadacza odpadów, zgodnie z domniemaniem przewidzianym w art. 3 pkt 19 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2013 r. poz. 21 ze zm., dalej: ustawy o odpadach) oraz nałożył na skarżącego obowiązek ich usunięcia. W toku postępowania przed Prezydentem Miasta Poznania, skarżący wskazał na okoliczności mające świadczyć, że nie jest posiadaczem odpadów. Skarżący zawarł umowę najmu nieruchomości ze spółką reprezentowaną przez M.K. Najemca miał prowadzić na nieruchomości działalność gospodarczą w zakresie sortowania, magazynowania, przetwarzania, recyklingu materiałów i odpadów budowlanych. Zawarcie umowy stanowiło dla Prezydenta Miasta Poznania okoliczność świadczącą o tym, że skarżący wyraził zgodę na składowanie odpadów na nieruchomości i tym samym powinien być uznany za posiadacza odpadów w rozumieniu art. 3 pkt 19 ustawy o odpadach. Umowa zawiera aneks, zgodnie z którym możliwość użytkowania i zagospodarowania terenu nieruchomości przez najemcę mogła nastąpić dopiero po uzyskaniu niezbędnych zezwoleń. Ponadto, 14 grudnia 2013 r. skarżący wypowiedział umowę w związku z brakiem dotrzymania jej warunków i składowaniem odpadów. Do wypowiedzenia umowy załączono potwierdzenie nadania listu poleconego do M.K. w dniu 15 grudnia 2013 r. Składowanie przez najemcę odpadów na przedmiotowej nieruchomości skarżący zgłosił w Wydziale Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Poznania w dniu 16 grudnia 2013 r.